Camozzi Double Masters 2007

Het is een hele tijd geleden dat jullie van mij persoonlijk nog iets gelezen hebben en dus dacht ik dat het weer eens tijd werd om nog eens van mij te laten horen.

Mijn selectie voor de dubbel masters is hiervoor natuurlijk de ideale gelegenheid. Als men hiervoor geselecteerd wordt behoort men immers tot de beste 8 teams van de wereld.

De organisatie was deze maal in handen van Italië en het tornooi werd in Brescia gespeeld. Ik had beslist om mijn verplaatsing met de auto te maken omdat het dan toch gemakkelijker is om al het materiaal mee te nemen maar vooral omdat het vertrouwen in de vlieghavens van Rome of Milaan bij mij op een laag pitje staat i.v.m. slechte ervaringen in het verleden! De heenreis verliep eigenlijk heel vlot. Vertrokken om 4 uur ’s morgens en daar aangekomen rond 16 uur. Bij het inchecken in het hotel kwam ik in gesprek met de man achter de balie en het bleek dat hij nog 5 jaar in België had verbleven, meerbepaald in Leuven. Aardige man...

Die dag had ik besloten na een lange rit om toch maar best even rust te nemen om de volgende dag optimaal te kunnen starten aan het tornooi. Nu was het gewoon nog wachten op de loting die toch wel van enig belang is omwille van het feit dat er in 2 poules van 4 teams wordt gespeeld waarbij elk team tegen mekaar speelt. Na het resultaat van de poules speelt team 1 van de 1^ste poule tegen team 2 van de 2^de poule en team 2 van de 1^ste poule tegen team 1 van de 2^de poule de halve finales.

Eerlijk gezegd viel de loting toch wat tegen voor ons (mezelf en de fransman Lahcen Majdi). De 2 teams die later de finale speelden zaten bij ons in de groep.

Na een goede nachtrust en een lekker ontbijt was het tijd om aan tennis te denken. We vertrokken die dag vroeg naar de club om ons op te warmen als voorbereiding op de wedstrijd. We speelden die dag tegen Jeremiasz Michael (4) en Houdet Stephane (3). Het was nagenoeg een onmogelijke opgave om deze jongens te kloppen. Uiteindelijk speelden we wel een goede wedstrijd maar verloren deze met 6-3 en 6-4.

De opdracht voor volgende dag was duidelijk. We moesten winnen; anders waren we kansloos om in de halve finale te komen.

Het heeft niet mogen zijn want ook die wedstrijd verloren we. Maar hier moeten we de schuld toch wel een beetje bij ons eigen zoeken want geen van ons beide speelde goed. Op dit niveau kom je hier niet mee weg en verlies je dan ook weer kansloos. Dus eigenlijk was het voor ons al voorbij na 2 wedstrijden. We wilden de eer voor onszelf wel hoog houden en daarom absoluut een goede wedstrijd spelen tegen het topteam Scheffers (5) – Vink (6) die het tornooi vorig jaar op hun naam schreven. Wat we in gedachte hadden gebeurde dan ook. We speelden een schitterende wedstrijd maar verloren helaas ook deze. Belangrijk hierbij is dat we niet het negatieve gevoel van die ene verloren wedstrijd met ons meenemen, maar het positieve onthouden en dat meenemen voor de toekomst.

Na 3 dagen voldaan van tennis was het tijd om huiswaarts te keren met toch al bij al een goed gevoel. Onderweg werd ik met winterse toestanden geconfronteerd. Juist achter de Gottard tunnel lag er een pas gevallen sneeuwtapijtje van 10 cm en het was heel voorzichtig naar beneden rijden om geen ongelukken tegen te komen. Verder is de terugreis probleemloos verlopen.

Ik hoop mijn deelname van dit jaar nog éénmaal te bevestigen door volgend jaar terug te kunnen deelnemen, maar nu met een andere speler, onze landgenoot Joachim Gerard (23). Dit zou wel een unicum zijn voor het Belgische tennis. De bedoeling is dat we de agenda’s voor het volgende tennisseizoen naast elkaar leggen en zoveel mogelijk tornooien samen gaan spelen. Dit met als hoofddoel een selectie te halen voor de Paralympics volgend jaar in Peking en maar ook om volgend jaar samen in de dubbel masters te staan.

Het was voor mij een genoegen jullie te mogen informeren over dit event.

Mijn sportieve groeten,

Gert Vos